Woningen met weinig verliesoppervlakte naar buitenomgeving behalen doorgaans een hogere v50-waarde: dit resultaat vertaalt lekdebiet in m³/uur per vierkante meter verliesoppervlakte aan bij een drukverschil van 50 Pascal tijdens een blowerdoortest, en wordt gebruikt in de EPB-verslaggeving. Hoe lager deze waarde, hoe luchtdichter het gebouw is en hoe minder ongecontroleerde luchtlekken er zijn, wat leidt tot minder warmteverlies. De test meet de totale luchtstroom (V50) bij 50 Pa en deelt deze door de totale verliesoppervlakte van de gebouwschil (muren, vloeren, ramen en daken) om de v50-waarde te verkrijgen. Indien een woning weinig verliesoppervlakte heeft, dan wordt een hogere v50-waarde behaald, ongeacht de luchtdichtheid van het gebouw. Door aan elkaar grenzende woningen simultaan, dus tegelijkertijd, te meten, kan de totale gemeten luchtstroom (V50) bij 50 Pa gedeeld worden door de totale verliesoppervlakte van de geteste woningen, met een lagere v50 tot gevolg.